ლიტერატურულ-შემეცნებითი სივრცე... / Literary-cognitive space...

მტაცებელსაც კი ეშინია გახდეს ნადავლი!..

თავს იმკვდარუნებს მაქციერა
ჩიტი ერთგვარი,
თუ დაჭერასაც გადაურჩა, აი იღბალი…
თავს იკატუნებს, გამიგია, ამგვარად ძერაც,
მტაცებელსაც კი ეშინია გახდეს ნადავლი!..
და მოძალადე ხელისუფალსაც იპყრობს პანიკა,
განწირულია, მაგრამ მაინც რიხით ხმაურობს...
სიმულირებას ლაღად ფრენის, ფრანივით ახდენს,
თითქოს ბედია, სულ იფრინოს, არ ჩამოვარდეს...

9.08.2001

( იხ. თარგმანი _ EVEN THE BIRD OF PREY IS AFRAID… )

თავის მოკატუნება ძალზე გახშირდა… ხალხი ხშირად იხიბლება ამგვარი ”მეტამორფოზით”…
მაგრამ თუ ფრინველებსა და ცხოველებში ”მტაცებლის” ძირითად მახასიათებლად მონადირებული მსხვერპლის ხორცით კვება ითვლება, ადამიანებში წამგლეჯს, წამღლეტს, მძარცველსა და დამპყრობს ჩასაფრებისა და თავდასხმის გარდა, ბევრად მეტი და მრავალფეროვანი არსენალი აქვს…
მათ შორის, ”ეგზოტიკურად” თავის მოკატუნება… აქ ”პოზიცია-ოპოზიცია” ერთიანია… ევროპელებისა რა მოგახსენოთ, მაგრამ ჩვენი საზოგადოება პერმანენტულად ამგვარი ხიბლის მსხვერპლია
და, აქ, ”მიმიკროსი” გამახსენდა:

\/მიმიკროსი
”მიმიკრია _ ზოგი ცხოველებისა და მცენარეების თავდაცვითი შეგუება _ ფორმით ან ფერით დამსგავსება გარემო საგნებთან, სხვა ცხოველებთან და მცენარეებთან” _ ამოიკითხა სადღაც ლევარსიმ და მერე სულ იმას ცდილობდა, ”მიმიკროსი” გამხდარიყო. …ზოგჯერ გულუბრყვილობასაც კი ჩემულობდა, უცოდველივით მიიბნიდებოდა. წავარჯიშება ძილშიაც დასჩემდა. კაბინეტში გამოკეტილს ჩასთვლემდა სავარძელში… ჩამოივლიდნენ მესაფლავენი. ხელებში ტრანსპარანტები ეჭირათ და მოიმღეროდნენ: ”ვასაფლავებთ იაფად და ხარისხიანად…” ელვისებურად გაიხდიდა პიჯაკს, გადმოაბრუნებდა, მოისხამდა. პიჯაკი შიგა მხრიდან ქათქათა ფერისა გახლდათ. ლევარსი ანგელოზს ემსგავსებოდა, ფრთებიც კი ამოეწვერებოდა ზურგს უკან. …მაგრამ ერთხელ, ძილში წავარჯიშებისას, მესაფლავეთა ხმაზე, ძალზე შეშინდა, ძალზე მოუნდა ანგელოზს დამსგავსებოდა, სული გასძვრა და ზეცას გაფრინდა.
ერიდეთ მიმიკრიას, _ რისკის ფაქტორი მეტისმეტია, მართლაც უცოდველსა და პატიოსანს რომ დაემსგავსოთ, სად მიხვალთ მერე?!
1982

”მიმიკრია” (სატირულ-იუმორისტული კრებული), ”ნიანგის ბიბლიოთეკა”, 1984 წ. _ "Mimicry." A satirical-comic collection. P. H. "N. B," 1984 _ იქვე: ”მაგარი კაცი”

© გახსოვდეთ!..
”საავტორო უფლება”
იუმორესკა იუმორესკაა… არადა, სად 1982 წელი და სად დღევანდელობა, მაგრამ თუ იმას ვიგულისხმებთ, რომ ჩვენს ამჟამინდელ ქცევებში, ასე ოცდაათი წლის მერმინდელი საქართველოს ბედისწერის ხაზები ლაგდება, ვფიქრობ ”თვითგამორკვევის” პროცესი ძლზე გაგვიგრძელდა…
ჩვენი უმთავრესი პრობლემა ფარისევლობაა… რა ”მონსტრი” შევქმენით ისეთი, რომ რა ხანია გულამოსკვნით მოვსთქვამთ… ”ეს რა მივქარეთო?!”
მიმიკროსები ძალზე მომრავლდნენ… მალე ხეებზე გაიკეთებენ ბუდეებს… პოლიტიკური წრეები უფრო და უფრო ხშირად იყენებენ ქართულ ეკლესიას თავდებად… დაპირისპირებული მხარეები ერთმანეთს ”შემოქმედებით” ტრენინგებს უტარებენ… ”ხალხში გასვლა” თავის შედეგს გამოიღებს…
თავის ”მომკვდარუნებას” კი, რისკის ფაქტორიც თან ახლავს…

ლექსის ავტორი და მიმომხილველი ჯ.გ.

****
/\

/\
\/